dobiec końca

См. также в других словарях:

• dobiegać – dobiec końca — {{/stl 13}}{{stl 7}} kończyć się, być kończonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobiega końca budowa nowego mostu. Dobiegły końca egzaminy wstępne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dobiec — + rzad. dobiegnąć dk Vc, dobiecbiegnę, dobiecbiegniesz, dobiecbiegnij, dobiecbiegł, dobiecbiegli, dobiecbiegłszy dobiegać ndk I, dobiecam, dobiecasz, dobiecają, dobiecaj, dobiecał 1. «biegnąc osiągnąć jakiś cel, dotrzeć do kogoś a. do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… …   Słownik języka polskiego

• do- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczające osiągnięcie (osiąganie) wyniku (celu), doprowadzenie jakiejś czynności do końca, np. doczytać, dodzierać,… …   Słownik języka polskiego

• dobiegać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dobiegaćam, dobiegaća, dobiegaćają {{/stl 8}}– dobiec {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}dobiegnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}rzad., dk IVc b, dobiegaćbiegnę, dobiegaćbiegnie, dobiegaćbiegnij, dobiegaćbiegłem …   Langenscheidt Polski wyjaśnień